Dag 11: 02 augustus 2023

Deze morgen opgestaan om 7.00 plaatselijke tijd om ons klaar te maken voor de dag. 

Gisterenavond waren we naar hier gebracht door Nathalia en haar zoon Andre. Andre heeft ook van bij de geboorte een fysieke beperking maar is niet rolstoel gebonden. Twee bijzonder lieve mensen die deze dagen vollop actief zijn als vrijwilligers op deze WJD. En 'actief' is geen fout woord. Ze vangen ons op, samen met nog twee andere pelgrims, Isaak en Wolfram. Daarnaast gaan ze 's nachts waken in andere grotere centra waar grote groepen jongeren verblijven. Overdag steken ze nog hier en daar een handje toe op de parochie waar we 's morgens samen komen voor een Rise-up uitwisseling. Bijzonder lieve mensen, want s morgens kregen we al een paar geschenkjes en een overvolle ontbijttafel. We zijn bevoorrecht om al die liefde, en bij hen thuis te mogen verblijven. 

Na het ontbijt werden alle vlamingen verwacht in een kerk voor een Rise-up die vandaag ging over 'integrale ecologie'. Het is voor Kobe een blij weerzien van een aantal mensen van vorige week, en voor mezelf om mij dochters samen terug te zien en te spreken. Ze zijn in de wolken over hun voorprogramma al wandelend in Portugal 


Op de Rise-up brengt Sofie, de verantwoordelijke van IJD Vlaanderen, toelichting bij het programma en de doelstellingen voor vandaag. Daarna volgt een video en een toespraak van de Bischop van Limburg, die is meegereisd. Hij heeft het over wat wij als gelovige jongeren kunnen betekenen in het behoud van onze aarde. Ons schuldig voelens is niet de juiste oplossing. Wel langzaam in actie komen om de aarde als een sacrament te zien en haar haar waardigheid terug te geven. Er wordt vaak verwezen naar de tekst ' Laudate si', die de Paus schreef over ecologie ed. 
Nadien volgde een uitwisseling in kleine groepjes aan de hand van een aantal vragen over hoe we als jongeren kunnen bijdragen aan ecologie. 
Daarna was er een korte nabespreking in grote groep. Er iwas ook een pauze voorzien met heerlijk zelf gemaakt gebak en fruit. De foto zegt alles en bewijst nog maar eens hoe geëngageerd de gelovigen hier zijn. 
Na de pauze volgde een zeer levendig gezongen mis, voorgegaan door de Bisschop. Zo een eucharistie waarbij je opgeladen en enthousiast buiten komt. De muzikanten wisten van geen ophouden (oa. Andries) gaven een stukje jazzmuziek cadeau. 

Na de eucharistie werden we losgelaten om in de stad deel te nemen aan allerlei festival-activiteiten. Kobe en ikzelf besloten om eerst de stad eens te verkennen met de wagen en nadien af te zakken naar het Belgisch evenementenplein. Op het evenementenplein aangekomen bleken er vooral Franstalige Belgen aanwezig te zijn. De ambiance zat er echter goed in. 
Achteraf hoorden we dat de Kroonprinses was langsgeweest. In de avond waren ook enkele Belgische pelgrims uitgenodigd in de Belgische ambassade. 

Tijdens onze maaltijden en nodige ijs-stop hadden Kobe in ikzelf het over hoe een mens vooral gekenmerkt wordt door zijn karaktertrekken. Kobe stond heel open en eerlijk stil bij zijn karakter, en al gauw kwamen we aan 15 kenmerken. De voor hem voornaamste drie zijn: zorgzaamheid, nieuwsgierigheid en vooruitziendheid. Maar ook luidruchtigheid beschouwt hij als een van zijn kenmerken. We zijn allicht aan elkaar gewaagd wat dat betreft ... .

Omdat het gisteren een bijzonder korte nacht was, besloten we om tegen 20.00 naar ons gastgezin terug te keren. Eerst werd er nog eens gebeld met het thuisfront waarna we onze avonddouche en verzorgingen afmaakten. Het was rond 22.00 toen Kobe de ogen sloot. De korte vorige nacht en de vele indrukken van deze dag stuurden hem snel naar dromenland. Ik werkte de Blog verder af. 






















Populaire posts van deze blog

Terug thuis: Beschouwingen

23 juli 2023: Onze eerste dag samen zit er op. Het begon met een zendingsviering in de kerk van Zwijnaarde. We bedankten er iedereen voor de vele steun en we werden met een zegen op pad gestuurd. Daarna vertrokken we van bij Kobe thuis richting onze eerste hotelstop in Orleans. 0nze eerste tussenstop lag ergens tussen Rijsel en Parijs, na 160 km rijden. Daar namen we omstreeks 12.45 onze picknick. Daarna reden we door tot op de ring van Parijs om vanop afstand een blik te werpen op de stad. De stad inrijden was geen optie gezien de aankomstdag van de ronde van Franrijk. Op de ring hadden we zelfs de nodige file. ondertussen klonken Franse Chansons door de CD-speler, om in de sfeer te komen, en Kobe zong lustig mee 'au champs Elysees' ... . Na Parijs volgde nog een tussenstop voor een nodige koffie voor Hans, maar Kobe ging er bijna mee lopen. Omstreeks 17.30 kwamen we uiteindelijk aan in ons eerste Hotel in Orleans. Een prachtige kamer met alle faciliteiten voor de rolstoel en de zorgen voor Kobe. We gingen met aankoopbonnen van het Hotel eten in een nabijgelegen Buffalo Grill. Lang leve de Buffalo's, aldus Kobe. Daarna begon het serieuze fysieke werk: uitkleden, douchen, pyjama aan. chapeau voor mama en papa thuis die dat dagelijks zelf doen. Alles verliep min of meer volgens plan, maar er kan nog aan gewerkt worden. Ervaring baart kunst en dat zal zeker zo zijn bij het tillen, wassen, drogen en aankleden van Kobe. Ondertussen hadden we veel pret. Kobe ging nog wat woordpuzzelen en dus kreeg Hans de kans om zich te douchen en wat te bekomen van de mooie, lange en intense dag samen. Om 22.00 was het tijd om te gaan slapen voor Kobe terwijl Hans nog werk maakt van de Blog. Morgen zetten we onze reis verder richting Juignac zo een 350 km verderop, dat wordt dus een zeer rustige rit. we verwachten op te staan rond 8.00 en gaan dan gezellig ontbijten. Ondertussen zullen we eens denken aan de andere jongeren die morgenvroeg met de bus vertrekken naar Juignac. Kobe is daar intens mee bezig en kijkt al uit om hen in Juignac te ontmoeten. Maar ook die zusters daar zijn nu reeds een onderwerp van gesprek waard voor Kobe. Ik ben benieuwd wat dat morgen zal geven. En nu ga ik zelf ook slapen de klok geeft 22.59 aan. Tot morgen.

Terugkomweekend 20 en 21 april 2024