Zondag 21 april 2024 Terugkomweekend WJD

Deze morgen opgestaan om 7u00 na een rustige en verkwikkende nachtrust. Kobe sliep als een roos, naar zijn zeggen. Hij was gisteren duidelijk behoorlijk vermoeid na alle spanning van de voorbije dag. 

Na ons ochtendtoilet zakken we tegen 8u00 af naar de kapel voor het ochtendgebed met de zusters. We zingen God en de nieuwe dag welkom toe.
Om O8u40 volgt het ontbijt: heerlijke afgebakken croissants en chocoladekoeken, aangevuld met Frans brood en de nodige toespijs. We laten het ons heerlijk smaken en wij niet alleen. Alles raakt netjes opgegeten. Alweer dank aan de logistieke ploeg die mee is op weekend. 
Nadien nog snel onze tanden poetsen en op naar de zondagsviering om 10u00. De kapel zit nokvol met tal van gezinnen met kinderen. Er is vandaag een viering van de gezinspastoraal van het Bisdom Brugge. Bisschop Lode Aerts gaat voor in de viering die in het teken staat van roepingenzondag. De bisschop benadrukt dat iedere gelovige een roeping heeft om op een eigen wijze Jezus voorbeeld te volgen. Een oproep om na te denken over onze unieke wijze van christen zijn. 

Na de viering is er een ontmoeting met de gelovigen bij een glaasje en een hapje. Kobe geniet met volle teugen en gaat op een bepaald moment tafelvoetbal spelen met enkele jongeren. O ja, Kobe verkeert in voetbal-wolken want gisteren won AA-Gent met 3-1 tegen Mechelen. 

Na al dat vieren en ontmoeten volgt het middagmaal. Alweer super lekker met kroketjes, kalkoengebraad en sla met perziken. Nadien volgt ... een ijsje. We voelen ons volledig in ons sas met dat ijsje. Het hadden er gerust twee mogen zijn voor ons. Maar hoor ons vooral niet klagen.

Na de middag verzamelen we onze spullen en nemen we afscheid van onze suite en laden reeds de auto voor ons vertrek straks rond 16u00.
Om 14u00 worden we verwacht voor een buitenspel. Deze keer wordt geen nieuwe moeder Overste gezocht, maar moeten balpennen van IJD verzameld worden. De beste stylo's van Vlaanderen aldus Anneleen. Het wordt een spel van juiste antwoorden en opdrachten uitvoeren, maar ook van lopen en zorgen dat jouw stylo's niet worden ingerekend door de pakkers. Dat lopen valt voor Kobe en mezelf wat tegen, maar wie niet snel is, moet sluw zijn ... .  We slagen er toch in heel wat stylo's te verzamelen. En wonder boven wonder kent Kobe het alfabet bijna even goed achterste voren als normaal. We staan allen verstomd van verbazing bij deze opdracht. 
Om 15u45 wordt het spel afgesloten. We blijken niet echt de sterksten, maar iedereen gaat met 1 of meerdere Stylo's naar huis, allicht om in te kaderen, want je krijgt niet elke dag de beste stylo van Vlaanderen. En nee het is geen Bic, of Parker, of ... , het is IJD. 

En zo sluiten we zeer voldaan het terugkomweekend af. Er volgt nog een applaus voor de logistieke ploeg en daarna neemt iedereen huilend afscheid van elkaar. 
Eens in de auto geeft Kobe aan dat het wel een week had mogen duren.
We arriveren thuis rond 17u15 waar we al snel de bagage legen. En wat blijkt... De zoek geraakte dobbelsteen van het spel van gisteren zit in de zak van Kobe. Foei Kobe, allicht een wanhoopspoging om daarmee alsnog moeder Overste te worden. Maar ook daarmee is het niet gelukt. Doch met zijn stylo van IJD en de dobbelsteen heeft hij twee edele en  tastbare herinneringen aan het terugkomweekend. 
Hans zakt omstreeks 18u15 af naar huis, maar niet met lege handen. Die werden bij Kobe thuis gevuld met een kratje Orval. Hij kan deze avond en nog enige andere avonden rustig nagenieten van de inspanningen en de deugddoende herinneringen aan het weekend. 























Populaire posts van deze blog

Terug thuis: Beschouwingen

23 juli 2023: Onze eerste dag samen zit er op. Het begon met een zendingsviering in de kerk van Zwijnaarde. We bedankten er iedereen voor de vele steun en we werden met een zegen op pad gestuurd. Daarna vertrokken we van bij Kobe thuis richting onze eerste hotelstop in Orleans. 0nze eerste tussenstop lag ergens tussen Rijsel en Parijs, na 160 km rijden. Daar namen we omstreeks 12.45 onze picknick. Daarna reden we door tot op de ring van Parijs om vanop afstand een blik te werpen op de stad. De stad inrijden was geen optie gezien de aankomstdag van de ronde van Franrijk. Op de ring hadden we zelfs de nodige file. ondertussen klonken Franse Chansons door de CD-speler, om in de sfeer te komen, en Kobe zong lustig mee 'au champs Elysees' ... . Na Parijs volgde nog een tussenstop voor een nodige koffie voor Hans, maar Kobe ging er bijna mee lopen. Omstreeks 17.30 kwamen we uiteindelijk aan in ons eerste Hotel in Orleans. Een prachtige kamer met alle faciliteiten voor de rolstoel en de zorgen voor Kobe. We gingen met aankoopbonnen van het Hotel eten in een nabijgelegen Buffalo Grill. Lang leve de Buffalo's, aldus Kobe. Daarna begon het serieuze fysieke werk: uitkleden, douchen, pyjama aan. chapeau voor mama en papa thuis die dat dagelijks zelf doen. Alles verliep min of meer volgens plan, maar er kan nog aan gewerkt worden. Ervaring baart kunst en dat zal zeker zo zijn bij het tillen, wassen, drogen en aankleden van Kobe. Ondertussen hadden we veel pret. Kobe ging nog wat woordpuzzelen en dus kreeg Hans de kans om zich te douchen en wat te bekomen van de mooie, lange en intense dag samen. Om 22.00 was het tijd om te gaan slapen voor Kobe terwijl Hans nog werk maakt van de Blog. Morgen zetten we onze reis verder richting Juignac zo een 350 km verderop, dat wordt dus een zeer rustige rit. we verwachten op te staan rond 8.00 en gaan dan gezellig ontbijten. Ondertussen zullen we eens denken aan de andere jongeren die morgenvroeg met de bus vertrekken naar Juignac. Kobe is daar intens mee bezig en kijkt al uit om hen in Juignac te ontmoeten. Maar ook die zusters daar zijn nu reeds een onderwerp van gesprek waard voor Kobe. Ik ben benieuwd wat dat morgen zal geven. En nu ga ik zelf ook slapen de klok geeft 22.59 aan. Tot morgen.

Terugkomweekend 20 en 21 april 2024