dag 7: 29 juli 2023

Deze morgen was het aan het regen toen we uit bed kwamen. Dat bleef duren tot net voor het ontbijt van 8.00. Gelukkig stopte de regen want als je buiten moet eten onder een tent, is regen maar niets. Om nog te zwijgen over het ongemak als je daar natgeregend toekomt na een trip van 200 meter, samen met een rolwagen.  Er bleven echter dreigende wolken boven ons hoofd hangen. 
De band van de rolstoel blijft wonderwel stevig opgeblazen nadat hij gisteren lek leek. Je zou haast denken dat een flauwe plezante de band leeg liet lopen. Maar dat zou mij fel verwonderen want iedereen van de groep is Kobe enorm genegen. Hij is dan ook altijd goed gezind en goedlachs. De bewondering van de groep om onze aanwezigheid neemt met de dag toe, en men drukt het ook meer en meer uit. Wat natuurlijk fijn is. 
Vandaag staat een bezoek aan de prehistorische grotten van Lascaux op het programma. We nemen Bisschop Lode Van Hecke mee met onze wagen, terwijl alle anderen met de grote bus afzakken. Kobe neemt op zijn eigen vraag plaats op de achterbank, wat achteraf een goede zet blijkt te zijn. Hij wordt daar minder geprikkeld en slaapt zowel in het doorgaan als op de terugweg zeker een 30 tal min. bij. Ondertussen heeft de bisschop wat tijd om, tussen wat babbels door, zijn conferentie van morgen verder voor te bereiden. Het is ruim 125 km ver en pakweg 2 uren rijden. De beloning is echter prachtig. 
Men bouwde de grotten zeer getrouw na, met er omheen een gans modern educatief centrum. Iedereen krijgen een audiogids  mee. De echte grotten zijn sinds 1963 niet mer toehankelijk voor het publiek omdat bezoekers zorgen voor algengroei en schimmels die de kunstwerken aantasten. 

De kunst is impressionnanter dan ik me voorstelde. De tekeningen zijn echt groot en divers, de schildertechniek vescheiden. 
We spreken hier over kunst van zo een 15.000 jaar voor Christus. Ik realiseer mij plots dat dit lang voor het ontstaan van het monothestisch godsbeeld is zoals wij dat nu kennen. Wat betekende deze schilderingen? Waren ze enkel decoratief of hadden ze een religieuze waarde of moesten ze dienen om onheil te bezweren? Wie zal het ons zeggen? Het is echter duidelijk dat er zeer veel moeite gedaan is om deze kunst te realiseren en dat het zelfbewustzijn al goed ontwikkeld was.
Na twee uren in het centrum te hebben doorgebracht was het duidelijk tijd voor een koffie, want ik voelde mij zeer dorstig, en ik was niet de enige. We dronken ter plekke iets. 
Op onze terugweg voelden we ook de nood aan een verfrissing in de vorm van een ijsje (wat had je anders verwacht?), want van de regen was er al een tijdje geen sprake meer en het was behoorlijk warm en zeer vochtig. Toen we echter terug aan onze wagen kwamen, barstte plots een felle regenbui los, maar daar hadden we in de wagen geen last van. We kregen er nog wel twee over onze auto heeft, maar eens aangekomen in het klooster voor ons avondmaal, was de zon weer van de partij. De goden waren ons duidelijk goed gezind. 

Na het avondmaal lieten wij het avondprogramma voor wat het was. Er waren plos dringender dingen te doen ... .  Na de douche en verzorgingen van Kobe was het tijd om kaartjes naar het thuisfront te sturen. We kochten ze gisteren in Aubeterre en hopen ze morgen ergens te posten. 

Na dat alles was het net 22.00. Een mooi uur voor Kobe om te gaan slapen, want morgen is er terug het ochtendgebed bij de zusters om 7.30.  Voor de zeer moedigen zelfs om 5.30, want dan houden ze hun nachtgebed dat morgen voor iedereen open staat. Dat laatste zullen we wijselijk aan ons laten voorbij gaan. Velen van de grote groep zijn echter zeer nieuwsgierig naar het nachtgebed. Ik ben vooral benieuwd hoevelen er ook zullen geraken.
Kobe herinnerde er mij vandaag al enkele keren aan dat we morgen 1 week samen zijn en dat we een goed team zijn. Een mooier compliment is er allicht niet. Iedereen voelt dat Kobe in zijn nopjes is en verlangend uitkijkt naar wat nog komen gaat. Morgen maken we onze reiskoffers klaar om maandagmorgen, vrij vroeg te vertrekken vanuit ons verblijf hier. Voor Kobe is het een gezonde spanning die wordt opgebouwd. Hij kijkt nu al uit naar onze hotelovernachting in Salamanca maandagavond. Maar eerst komt morgen nog. 

Populaire posts van deze blog

Terug thuis: Beschouwingen

Dag 18: 9 augustus 2023

Dag 13: 4 augustus 2023