Dag 3: 25 juli 2024

Deze morgen werden we om 7.30 in de kapel van de abdij verwacht. Dat betekende om 6.30 opstaan om mezelf en Kobe tegen 7.15 klaar te krijgen. De hoge gezangen van de zusters brachten ons in hogere sferen en maakten ons meteen klaar wakker.  

Om 8.15 een ontbijt met Frans brood, de nodige zoetigheden en kaas. Veel tijd viel er niet te verliezen want om 9.00 volgde een eerste conferentie. Omwille van een nodige sanitaire stop kwamen Kobe en ikzelf daar iets te laat aan. 

We werden ingeleid in het leven van de Heilige Benedictus waarop deze abdij hier gestoeld is. Benedictus ging studeren in Rome waar hij geconfronteerd werd met de excessen van het studentenleven daar. Hij besefte de keuze te hebben zijn leven op zijn eigen goesting en lusten te bouwen of te kiezen voor een diepzinniger bestaan. Hij koos het laatste en dat munte uit in een doorleefde zoektocht om in verbondenheid en geloof gemeenschap te vormen. De leefregel die hij daarvoor schreef heeft het kloosterleven in Europa tot op de dag van vandaag sterk bepaald.  Het is een zeer boeiend geschrift dat met veel ervaring, mensenkennis en wijsheid werd geschreven. Mildheid en deugdzaamheid staan voorop. 

Daarna was er een uitwisseling in kleine groepjes over gehoorzaamheid en innerlijke vrijheid verwerven. 

Rond de middag was er een eucharistieviering met de zusters en hun hemelse gezangen. 

In de namiddag gingen we de zusters helpen met klusjes in de tuin. Op die manier werden vandaag de drie belangrijke thema's van Benedictus leefregels waar: gebed, lezing/studie en werken. 

Nadien volgde een uitwisseling met een van de zusters over het abdijleven. De jongeren luisterden zeer geboeid en stelden veel vragen. 

Hier in Juignac zitten we ook aan tafel met onze Bisschop Lode Van Hecke. Ik moest iedereen in de Blog de groeten van hem doen. Bij deze een foto

Na het avondmaal en een dagsluiting volgde nog een ludiek groepsspel waarbij we op zoek dienden te gaan naar een moordenaar en zijn/haar motief. Er waren 7 mogelijke moordenaars, en het bleek de kloosterzuster te zijn. Ze had echter per ongeluk de verkeerde persoon het hoekje om geholpen. Gelukkig was alles fictie. 

Alweer veel te laat kwamen we op de kamer voor ons avondritueel. Het was 23.00 tegen dat Kobe onder de lakens lag. Maar geen nood, morgen doen we het iets rustiger aan, maar daar morgen meer over.