Dag 2: 24 juli 2023

Deze nacht goed, maar in verschillende etappes geslapen. Om 6u30 deze morgen de WJD groep die in België vertrok met de bus een goede reis gewenst vanuit ons hotelverblijf in Orleans. Zij hebben nog een kleine 800 km te gaan, wij slechts 350 km.  Kobe zijn eerste woorden deze morgen waren: 'Het is hier zalig in ons hotelbed'. Samen met zijn zeer brede lach kon de dag al niet meer stuk. We zijn na 6.30 nog even blijven soezen in bed. Na het ochtenritueel stonden we rond 8.30 aan het ontbijt. We namen plaats bij een bijzondere muurfoto op de achtergrond.   

Het was ruim 10.30 tegen dat de wagen terug geladen was en we onze reis konden verder zetten. 

Na een eerste korte tussenstop hielden we omstreeks 13.00 halt in Tours voor onze picknick en een korte wandeling. Het bleek echter niet eenvoudig om een geschikte parkeerplaats te vinden waarbij we ook de lift van de rolstoel achteraan de auto konden openplooien. We vonden er uiteindelijk eentje nabij het mooie treinstation van Tours dankzij het scherpe oog van Kobe. Na 2 dagen een route met Kobe heb ik al gemerkt dat hij een bijzonder scherp oog heeft en een scherp gehoor. Of zou het bij mij al zo fel achteruit aan het gaan zijn, gezien mijn leeftijd? We genoten met volle teugen van het statio, onze picknick en de mooie groene omgeving voor het station. Al merkte ik gauw enkele daklozen op. 

Tijdens een andere tussenstop genoten we voor het eerst van een ijsje tijdens onze reis. Kobe is vast van plan dat nog vaak over te doen, en ik zal niet protesteren...

Omstreeks 17.40 kwamen we dan eindelijk aan in Juignac, onze tijdelijke bestemming voor 1 week. We troffen er de kookploeg aan die aan het vooreten was, want rond 19.00 werd de bus vanuit België verwacht. Er stond duidelijk spaghetti op het menu. Ik vrees dat niemand dat erg zal vinden. 

Kobe en ikzelf betrokken meteen onze alweer prima uitgeruste kamer met ruim sanitair in het nieuwe gastenverblijf van het Benedictinessenklooster. Ik maakte de bedden op en samen met Kobe brachten we de nodige bagage naar de kamer. 

Omstreeks 19.30 kwam de bus aan. Kobe was al ongeduldig, en in de wolken om oude bekenden terug te zien. De ontmoetingen waar zeer hartelijk.  Nu kregen wij ook samen met al de anderen de nodige instructies voor de komende week en een rondleiding op het wel zeer mooie domein. 

We aten allen gezellig spaghetti, en na een kennismakingsgesprek werd het al donker, en dus dringend tijd voor de avondhygiene van Kobe en mezelf. We klokten 23.00 af toen Kobe ging slapen en 23.30 voordat ik aan mijn Blog kon beginnen. 

We kijken echter terug op een zeer geslaagde dag en we zijn benieuwd wat morgen en de komende dagen gaat brengen.